#ฉันก็โดน: คนใกล้ตัวน่ากลัวกว่าที่คุณคิด

#ฉันก็โดน

Trigger warning : เนื้อหาบทความต่อไปนี้ อาจทำให้ผู้อ่านเกิดความไม่สบายใจหรือรู้สึกไม่ดี มีเนื้อหาเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศ

“คนใกล้ตัว น่ากลัวกว่าที่คิด”

ประโยคนี้วนเวียนอยู่ในหัวเรามาหลายวัน เนื่องจากปัจจุบันข่าวนำเสนอเกี่ยวกับกรณีข่มขืน ทำร้ายร่างกายภายในครอบครัว ล่วงละเมิดทางเพศจากคนใกล้ชิดแทบจะรายวัน ข่าวเหล่านี้ค่อนข้างกระทบสภาวะจิตใจเราเป็นอย่างหนัก

เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อน เราเพิ่งยอมรับกับตัวเองได้ ถึงเรื่องราวในอดีตที่เคยเกิดขึ้นกับตัวเรา ว่าเราเองก็เป็นหนึ่งในเหยื่อของการถูกล่วงละเมิดทางเพศในวัยเด็ก และกำลังจะเข้ารับการบำบัดในอีกไม่นานนี้

เมื่อเรายังเป็นเด็ก ในวันหยุด ครอบครัวของเรามักพาเราไปเล่นที่บ้านญาติที่รุ่นราวคราวเดียวกัน ที่ถูกเลี้ยงมาด้วยกันตั้งแต่เกิด ใกล้ชิดกันมากแม้จะต่างเพศกันก็ตาม เคยทั้งอาบน้ำด้วยกัน นอนห้องเดียวกัน ขอบเขตของเพศนั้นแทบไม่มี เพราะพ่อแม่มองว่า เป็นญาติกันไม่น่าจะทำอะไรกัน แถมยังเป็นเด็กกันอยู่ ไม่มีอะไรต้องกังวล

หลายอย่างที่เราทำด้วยกันนั้น ญาติชายผู้พี่ ที่เป็นเหมือนแกนนำจะนิยามสิ่งนั้นว่า “เล่นเกม”

เกมที่ญาติชายผู้พี่เคยให้เราเล่นด้วยกันในห้องปิดมีตั้งแต่ เกมแข่งเต้น คนที่เต้นแพ้ต้องถอดเสื้อผ้าทีละชิ้นแล้วเต้นต่อ โดยมีญาติชายผู้พี่นั้นเป็นคนตัดสินคนแพ้ชนะคน เกมพระราชา เกมที่ถ้าใครจับได้ไพ่King จะสามารถสั่งให้ใครทำอะไรก็ได้ ทั้งหมดที่กล่าวมานี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของเกม ที่ถูกเล่นในห้องปิด

แต่เกมที่ยังเป็นความทรงจำที่เลวร้ายของเรานั้นคือ “เกมปลาเป็นปลาตายแบบพิเศษ” เกมไล่จับที่ใครแพ้ จะถูกให้ถอดเสื้อผ้าทีละชิ้น รวมถึงกางเกงใน และคนชนะจะสั่งคนแพ้ให้ทำอะไรก็ได้ 1 อย่าง และในวันนั้น เราเป็นผู้แพ้กับกับเกมนี้ คำสั่งที่เราได้จากญาติชายของเรานั้นคือ ให้จับอวัยวะเพศของเขาที่กำลังแข็งตัวอยู่ ซึ่งในตอนนั้น เราไม่เข้าใจว่านั้นคือการสำเร็จความใคร่ หรือเป็นกิจกรรมทางเพศอย่างหนึ่ง โดยญาติชายผู้พี่ของเรานั้นให้เราบีบคลึงอวัยวะของเขาโดยเขาบอกว่าเป็นการนวดให้ผู้ชนะ จนเขาสำเร็จความใคร่จากมือของเรา ซึ่งเราในตอนนั้นไม่รู้แม้แต่ว่าอสุจิคืออะไร และสิ่งที่อยู่ที่มือของเราคืออสุจิของเขา ที่โกหกเราว่าคือโยเกิร์ตที่เขาเพิ่งกินมาและไล่ให้เรารีบสวมเสื้อผ้า ไปล้างมือที่ห้องน้ำ

เราถูกล่วงละเมิดทางเพศไปอย่างไม่รู้ว่าทั้งหมดนั้นคืออะไร

มีอีกหลายเกมที่ถูกเล่นขึ้นระหว่างเรากับญาติ โดยที่คนร่วมเหตุการณ์เหล่านั้นไม่ได้มีเพียงเราคนเดียว แต่ทุกคนเลือกที่จะไม่พูด เพราะญาติคนนั้นขู่ไว้ว่า ใครพูดจะไม่เล่นด้วย และจะทำร้ายร่างกายคนที่บอกผู้ใหญ่เรื่องนี้ เราไม่เคยโทษพ่อแม่ของเรา ที่พาเราไปเล่นกับญาติผู้นั้น เราไม่เคยโทษคนอื่นๆที่ร่วมเหตุการณ์กับเราแล้วไม่เคยพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเพื่อความถูกต้อง เพราะทุกคนเป็นเพียงเด็กในตอนนั้น

เพราะคนที่ประสบเหตุยังเยาว์วัย เพราะต่างเชื่อใจในความเป็นครอบครัว และคนใกล้ตัว น่ากลัวกว่าที่คิด

เราเพียงโชคดี ที่ไม่ถูกล่วงละเมิดร้ายแรงกว่านี้ เราเพียงโชคดีที่วันนั้นเราตัดสินใจเลิกเล่นกับญาติ แล้วแยกตัวออกมา เราเพียงโชคดีกว่าใครหลายๆคน แต่ในความรู้สึกของเรานั้น เรื่องนี้ยังคงส่งผลกระทบอยู่ถึงแม้จะผ่านมานานแล้วก็ตาม

สิ่งที่เราอยากจะมาขอความช่วยเหลือเรื่องหนึ่งจากทุกคนที่กำลังอ่านบทความนี้อยู่ค่ะ “ขอให้สอนลูกหลาน เพื่อน พี่ น้อง ของคุณว่า การยินยอมทางกาย(consent) และการให้เกียรติคนอื่นและตนเอง ในฐานนะคนหนึ่งนั้นสำคัญ” เพราะเมื่อเด็กนั้นได้เรียนถึงการให้เกียรติคนอื่นและตนเองนั้น พฤติกรรมที่เอาเปรียบทางเพศ จะลดลงไป พร้อมกับความเข้าใจถึงเรื่องการยินยอมทางกาย(consent) สอนถึงการเคารพสิทธิของตนเอง และผู้อื่น สอนให้เด็กๆ สามารถปฎิเสธในการถูกเนื้อต้องตัว ที่พวกเขาไม่ต้องการได้ สอนให้เขารู้ว่าหากใครจะถูกเนื้อต้องตัวพวกเขา พวกเขาสามารถอนุญาตและไม่อนุญาตได้ สอนให้เขารับรู้ว่าคนทุกคนนั้นมีความรู้สึก และไม่ควรถูกใครเอาเปรียบ ไม่ควรถูกใครเหยียบย่ำ และไม่มีใครควรโดนหลอกให้กระทำบางอย่างเพื่อผลประโยชน์ทางเพศ ของใครบางคน

และท้ายที่สุด ได้โปรดอย่าเชื่อใจหรือไว้ใจคนใกล้ชิดของคุณมากไป จนมองข้ามสัญญาณบางอย่าง ที่เด็กกำลังร้องขอความช่วยเหลือจากคุณค่ะ

— หากพบเด็กถูกทำร้ายร่างกาย หรือล่วงละเมิดทางเพศ ให้แจ้งสายด่วน 1300 ศูนย์ช่วยเหลือสังคม หรือติดต่อมูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก 024161196 (ในเวลาราชการ)